De Laatste Week

Afgelopen week was de laatste week alweer... Goh, wat is het snel gegaan allemaal! Zondagmiddag vlieg ik weer terug naar Nederland, en dan zit het er echt op... Onwerkelijk, op dit moment. De laatste week hebben we nog even goed genoten met z'n allen van onze vakanties, met diverse dagtrips, feestjes en lekker eten! Een overzicht van de laatste week.

Maandag ben ik naar Chester geweest, gelegen aan de rivier Dee, ten zuidwesten van Manchester. Chester is een klein stadje - ongeveer 80.000 inwoners - maar met een rijke historie, en pittoreske uitstraling. Naar verluidt wonen hier ook veel spelers van Manchester United, vanwege de rust, open heuvellandschap en de korte afstand tot Manchester. Eenmaal aangekomen met de National Express hebben we een stadsplattegrond gekocht en zijn we daarna in een lange wandeling alle hoogtepunten langs geweest. Chester staat bekend om zijn bijna volledig intacte stadswal, die nog compleet te bewandelen is, en het stadscentrum onderscheidt van de omgeving. Bovendien: Chester was al een centrum in de Romeinse tijd, te zien aan het grootste ''overgebleven'' amfitheater van het Verenigd Koninkrijk, en diverse andere Romeinse overblijfselen. Een van de mooiste bezienswaardigheden van Chester is echter de Chester Cathedral, een magnifiek bouwwerk, zowel van binnen als van buiten. Daar heb ik nog een kaarsje gebrand voor mijn tante Annemarie. De kathedraal beschikt ook over een prachtige kloostertuin met prachtige kleurrijke planten, waar je even helemaal terug gaat in de tijd (en rust). Daar hebben we geluncht, helemaal Nederlands met onze eigen boterhammen. Wat dan wel bijzonder is, is dat even verderop de oudere kathedraal staat, recentelijk gered van de ondergang en nu een Parish Church. Rondom deze kerk ligt echter een prachtig park in de Engelse stijl, als ook een Romeinse tuin. Als je even doorloopt langs de Dee kom je vervolgens vanzelf weer uit bij de stadswal en een enorm Racing Track voor paardensport. Binnen de stadsmuren staat Chester bekend om haar gezellige kleine straatjes met vakwerkhuizen en vele ambachtswinkels. In die zin heeft Chester wel wat weg van het zuidelijker gelegen Canterbury. En het moest er een keer van komen; in Chester hebben we genoten van een Afternoon Tea met heerlijke scones, en ja, thee met een wolkje melk...

Dinsdag was een rustdagje, om even bij te komen en wat praktische zaken te regelen, en woensdag stond al de volgende dagtrip op het programma! Dit keer naar Birmingham, de grootste stad in het Verenigd Koninkrijk, na Londen. Dit keer zijn Joris, Mike en ik per MegaBus naar Birmingham gereisd, en van heinde en verre is al de grootsheid van de stad al te zien. Ongelooflijk, wat een grote, ''echte'' stad is dat. In Birmingham hebben we zelfs een rondleiding gehad van een ''local''; mijn studiegenoot Aaron komt uit Birmingham, en wilde ons graag de stad laten zien. Zeker ook omdat Birmingham een wat negatief imago heeft, en relatief weinig toerisme kent. Birmingham heeft het imago van een grote, warrige stad waarvan weinigen de echte identiteit kennen. Birmingham is echter een prachtige stad gebleken, als je maar goed kijkt en je er goed in verdiept. Dat bleek al gauw tijdens een mini-college Birmingham, die we meteen kregen in een bijzondere eclectische pub, onder het genot van een cider (heel gewoon hier, 's ochtends vroeg...). Maar zo is Birmingham de stad waar de stoommachine is uitgevonden, de drijfkracht achter de industriële revolutie. Watt, Boulton en Murdoch (en ook Newcomen), de Golden Boys van Birmingham die de stoommachine uitvonden, zoals ze ook in goud staan afgebeeld op het centrale plein. De stoommachine, en Birmingham, vormen eigenlijk de start van de roemrijke tijd die volgde. Manchester en Birmingham vormden al gauw de industriële centra van het midden en noorden van de natie. Het is echter opvallend om te zien dat in de geschiedverhalen Manchester een veel dominantere positie inneemt als ''de stad van de industriële revolutie''. Er is echter meer, zo is Birmingham de stad waar het moderne tennis - lawn tennis - is uitgevonden (althans: de regels, de veldmaten, etc.). Daarvoor speelde men een vorm van tennis die royal tennis wordt genoemd, een mengeling van het huidige squash en tennis. Naast al deze bijzondere wetenswaardigheden staat Birmingham vooral ook bekend om zijn grote stad, met kenmerkende diversiteit (lees: chaos) aan architectuur. The Bullring vormt het hart van de stad, dat is de plek waar in de beginperiode de markthandelaren tezamen kwamen en zaken deden. Vandaar ook de naam, The Bullring, de plek waar de handelaren hun vee konden stallen en verhandelen. Inmiddels bestaat de Bullring uit twee enorme shopping malls die met elkaar concurreren, een kathedraal, en het prachtige Selfridges gebouw (zeker het googelen waard!). Via de Universiteiten en het centrum zijn we naar de Custardfactory geweest, de plek waar de Engelse specialiteit custard (van de custardcakejes) is uitgevonden. Tegenwoordig is de fabriek een moderne mix van allerlei hippe winkeltjes, zoals ook veel in Manchester voorkomt. Vervolgens zijn we langs de oude kanalen van Birmingham de stad doorgelopen, ondertussen genieten van de bijzondere architectuur. De library was een echt hoogtepunt, een zeer controversieel gebouw, maar prachtig zowel van buiten als binnen. Het meest bijzonder vond ik nog de twee daktuinen; prachtige groene oases, met uitzicht over de stad. Bovendien bevindt zich hier een speciale Shakespeare collectie. Via de Town Hall en de Cathedral zijn we weer teruggelopen, en na een snelle hamburger (een superlekkere!) zijn we weer naar Manchester vertrokken!

Donderdag was even bijkomen, en vervolgens voor de laatste keer naar de universiteit om het papierwerk in orde te maken. Dat was echter makkelijker gezegd dan gedaan; ik werd van de ene contactpersoon naar de andere doorgestuurd, en niemand wist mij eigenlijk goed te helpen. Toch vreemd dat zo'n grote universiteit met zoveel internationale studenten niet goed op de hoogte is van de standaard procedure van het afronden van een Erasmus uitwisseling. Bovendien moet ik mijn cijfers voor 15 juli hebben om mij aan te kunnen melden voor de master, dus daar moest ik ook nog achteraan om te zorgen dat ik deze op tijd binnen heb. Maar: de rest van de dag stond in het teken van de laatste gezamenlijke avond, het Universiteitsfeest Pangaea. Zo zijn de halverwege de middag naar de pub 256 gegaan om met z'n allen - mijn huisgenoten - in de zon te genieten van muziek en een verfrissende cider. Onze laatste grote avond samen, oehhh! Nadat we vervolgens wat zijn gaan eten bij Nando's was het tijd om het huis klaar te maken; ons huis was immers de plek waar we met z'n allen zouden verzamelen om naar de Universiteit te gaan. Iedereen was er; mijn huisgenoten, hun vrienden, de internationals group en andere bekenden. En het thema van Pangaea was Disco Apocalypse, dus iedereen moest ook verkleed natuurlijk! Tja, zo'n heel kostuum vind ik toch wat te duur voor een avond, dus ik heb een mooie pruik van lang haar met hoge hoed gedragen, met een grote 80s zonnebril; een ware Slash look-a-like. Zowel binnen als buiten in de tuin, het was heel gezellig, en leuk om het semester met zijn allen af te sluiten. Vervolgens hebben we met de hele groep de bus gepakt en zijn we naar het feest geweest op de campus. Er waren maar liefst 6.500 studenten, hoorde ik van iemand, die nu feest vierden op de plekken waar ze normaal zo hard aan het studeren zijn. Verspreid over de campus waren er diverse podia met live muziek, een DJ en zelfs een silent disco. Het was heel leuk, en we wilden alle plekken gezien hebben, al raakten we na verloop van tijd steeds meer mensen kwijt in de immense drukte. Uiteindelijk zijn Steve en ik samen naar huis gegaan, maar niet voordat we hadden genoten van een laatste traditionele Cheesy Chips. Zelfs de lucht werd al lichter, en de zon zou gaandeweg langzaam opkomen.

Vrijdagochtend, na een goede nachtrust, stond de grote huisschoonmaak op het programma. Ja, want het aanstaande weekend dat ik vertrek, vertrekken ook de meeste van mijn huisgenoten. Beter even samen de handen uit de mouwen en samen alles opruimen, dan het vuile werk overlaten aan de laatste bewoners. Al zijn er altijd mensen die de dans ontspringen, klagen en zo min mogelijk doen; verschrikkelijk. Wel, de badkamer is nu zo schoon zoals ie nog nooit geweest is, maar wat een rotklus. Het was dat ik 'm tussendoor een keer had schoongemaakt, maar voor de rest heeft nooit iemand ook maar iets schoongemaakt. Goed, na een dagje schoonmaken, en een frisse douche, hebben we met de internationals afgesproken voor een lekkere barbecue! En toevallig, net toen we gingen barbecueën werd het ineens mooi weer! Dat was heel gezellig, wederom leuk om zo met zijn allen samen te zijn, en te genieten van onze tijd in Manchester. Joakim had zelfs zijn Finse vrienden meegebracht, nou, wat een volk is dat. De Finnen zijn namelijk een volk van alles of niet; of je drinkt niet, of je bent dronken. Daarbij gaat het ook niet om of je het lekker vindt of niet; het gaat om het effect. Nou, dat dus, en ze werden zo luidruchtig. Het was grappig om te zien, en hun taal en gebruiken mee te maken, maar toen ze even later wegwaren konden we onze barbecue rustig voortzetten. Zelfs nog een vuurtje gemaakt met hout uit een nabijgelegen bosje, en bananen met chocolade gegeten!

Zaterdagochtend heb ik mijn spullen dan gepakt en klaargemaakt voor vertrek. Daarna nog even een rondje door de stad gelopen, en nog eenmaal genoten van het uitzicht vanaf Cloud23, samen met Marlon en zijn vriendin. Daarna zijn Joris, Bastiaan, Mike, Susanne en ik naar Red's True Barbecue geweest, een geweldig barbecue restaurant, waar we o zo lekker hebben gegeten! En ook goede porties, niet teveel dat je helemaal vol zit, maar ook niet te weinig. En het vlees was zo goed! Daarna zijn we naar The Ram geweest om Barcelona de Champions League te zien winnen, na een 3-1 op Juventus. Wat een heerlijke, snelle en enerverende wedstrijd was dat! Daarna gauw naar huis om nog wat laatste dingen op te ruimen. Morgen weer verder, en dan, na een goed laatste Engels ontbijt en afscheid, op naar de luchthaven! Later meer over deze laatste dag, nu nog even genieten van het hier zijn. Tot in Nederland!

Cheers, Wim